Jest to koncepcja badania i leczenia pacjenta. Dzięki rozbudowanemu schematowi badania różnicującego, fizjoterapeuta jest w stanie za pomocą szczegółowego wywiadu i badania odnaleźć zaburzone struktury, stwierdzić stopień ich uszkodzenia oraz przeanalizować mechanizmy pojawienia się dolegliwości. Tym samym stawia hipotezę zaburzenia strukturalnego u pacjenta. System szkolenia terapii manualnej wiąże się przede wszystkim z obszernym wywiadem i wnikliwym badaniem, co w przypadku odwracalnych zaburzeń narządu ruchu jest najistotniejsze. Przyczyna dolegliwości leży często w dysproporcji pomiędzy możliwościami tkanki do przyjmowania obciążenia, a jej rzeczywistym obciążaniem. Leczenie polega na zniesieniu tej dysproporcji i przywracaniu fizjologicznej "symbiozy" pomiędzy stawami, mięśniami i strukturami nerwowymi. Jako leczenie stosowane są techniki: mobilizacji stawów, neuromobilizacje struktur nerwowych, leczenie tkanek miękkich (tj. mięśni, więzadeł, ścięgien), a także medyczny trening funkcjonalny z użyciem urządzeń treningowych dostosowanych do problemów pacjentów.
Zdolność dynamicznego, ekonomicznego i wydajnego poruszania się zawdzięczamy w znacznej mierze biomechanicznym i sensorycznym właściwościom powięzi. Aktualne wyniki badań naukowych wykazują, że powięzi mają zdolność skurczu niezależnie od muskulatury. Poza tym, powięzi są bogato unerwione. Wyniki te wskazują na proprioceptywną funkcję powięzi, jak i na czynny udział powięzi w organizacji postawy i ruchu. Tkanka powięziowa mięśni odpowiada dodatkowo za przenoszenie sił i napięcia. Przez to dają one stabilność. Aktualna wiedza, dotycząca jej znaczenia w powstawaniu bólu sprawia, iż niezaprzeczalnie należy traktować powięź jako czynnik mający znaczenie w procesie klinicznego rozumowania. Nieprawidłowa postawa, monotonne ruchy, przeciążenia i nieprawidłowe obciążenia wpływają na statyczną i dynamiczną integralność układu mięśniowo- szkieletowego. Podczas interakcji z siłą ciężkości i środowiskiem ciało aktywuje strategie kompensacyjne w celu zachowania równowagi, unikania bólu, zgodnie z zasadą ekonomii. Na poziomie strukturalnym to przeprogramowanie może manifestować się skracaniem i zgrubieniem powięzi. Powięzi tracą swą elastyczność i zdolność ślizgową. Wiele przemawia za tym, że zgrubienia powięzi mogą być przyczyną i/albo czynnikiem przyczyniającym się do dysfunkcji ruchu. Za pomocą funkcjonalnych technik powięziowych możemy te zmiany dysfunkcyjne wycofać i poprzez to zoptymalizować ruchomość, postawę, wydajność ruchu i postrzeganie ciała.
Z medycznego punktu widzenia Fascial Distortion Model (FDM), przyczyną fizycznych dolegliwości i ograniczeń funkcjonowania organizmu jest jedna lub więcej z sześciu możliwych typów dystorsji powięziowych. Prawidłowo przeprowadzone leczenie dystorsji powinno skutkować efektywnym zniesieniem dolegliwości bólowych oraz ograniczenia ruchomości . Diagnostyka FDM opiera się na trzech filarach i prowadzi do efektywnej diagnozy FDM. Fenomenem metody jest interpretacja mimiki i gestykulacji pacjenta, które tworzą podstawę diagnostyczną oraz dają dokładne wskazówki co do deformacji poszczególnych powięzi. Obszerny wywiad i badanie uzupełniają diagnozę FDM. FDM może być zastosowane w różnych dziedzinach medycyny. Metoda ta rozszerza możliwości diagnostyczne lekarza lub terapeuty i umożliwia efektywną terapię pacjenta z rozmaitymi diagnozami medycznymi. Aktualnie FDM jest skutecznie stosowane przy urazach narządu ruchu i do terapii bólu.
Akupunktura to forma medycyny tradycyjnej, pochodząca z Chin, która polega na wprowadzeniu cienkich igieł w określone punkty na ciele pacjenta. Głównym celem akupunktury jest przywrócenie harmonii w organizmie poprzez regulację przepływu energii, nazywanej "qi". Według chińskiej medycyny, choroba i dolegliwości wynikają z zaburzeń w przepływie energii wzdłuż tzw. "meridianów" - ścieżek energetycznych w ciele. Podstawową koncepcją akupunktury jest to, że istnieje sieć połączeń energetycznych między różnymi obszarami ciała, a stymulowanie konkretnych punktów może wpłynąć na równowagę energii i poprawić zdrowie pacjenta. W naszym gabinecie wykonujemy również Akupunkturę Kosmetyczną twarzy, która jest naturalną metodą redukcji drobnych linii i zmarszczek. Aplikacja igłami powoduje stymulację produkcji kolagenu i elastyny, co poprawia jędrność i teksturę skóry. Poprzez działanie na określone punkty akupunkturowe, terapia może pomóc w poprawie krążenia krwi, eliminacji toksyn i redukcji stanów zapalnych, co przyczynia się do zdrowego i promiennego wyglądu skóry.
Koncentruje się na diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń związanych z układem stomatologicznym (jama ustna, szczęka, twarz, szyja, żuchwa, stawy skroniowo-żuchwowe, narządy mówienia i struktury przyzębia). Fizjoterapia stomatologiczna ma na celu poprawę funkcji i komfortu pacjentów w zakresie tych struktur oraz leczenie różnych problemów stomatologicznych takich jak : zaburzenia zgryzu, zgrzytanie zębami (bruksizm), bóle szczęki, asymetria twarzy. Terapia obejmuje szereg technik - ćwiczenia mięśni, rozluźnianie powięziowe, masaż transbukalny, terapia manualna, a także edukacja prawidłowej postawy ciała.
Techniki terapeutyczne na tkanki miękkie są bardzo skutecznym sposobem walki z przykurczami, hipertrofią mięśniową i bólem. Punkty spustowe tworzą się na przebiegu mięśnia w jego brzuścu, jest to obszar który pod wpływem nacisku daję dolegliwości bólowe mające charakter promieniujący lub rzutowany. Tworzą się na skutek stresu, przemęczenia, urazów i mikrourazów, zaburzeń układowych jak i pooperacyjnych, niewydolności mięśniowej. Mogą być aktywne, utajone lub embrionalne. Oprócz bólu dają również szereg innych dolegliwości, które nie można opisać jako ból, są to m.in.: zmiany skórne, arytmia serca, zaburzenie funkcji trawiennych, gęsia skórka, opadanie powieki i nadmierne łzawienie, bóle głowy, skurcze naczyń krwionośnych itp. Podczas terapii tkanek miękkich wykorzystuje takie metody pracy jak:
Stymulacja układu limfatycznego działa pośrednio lub bezpośrednio na cyrkulacje płynów w organizmie, poprawę funkcji układu odpornościowego, zwiększa napięcie układu parasympatycznego przez co wspomaga zmniejszenie napięcia w układzie sympatycznym. Aktywacja krązenia limfatycznego oraz pośrednia stymulacja naczyń włosowatych krwionośnych, żył, płynu mózgowo-rdzeniowego oraz stawowego ma zastosowanie w pracy nad poprawą powrotu płynów, które uległy zastojowi (obrzęki/ obrzęki limfatyczne) ze skóry, śluzówki, mięśni, trzewi, stawów, szwów czaszki, okostnej, komory oka, ślimaka itd. Drenaż ma duże zastosowanie jako postępowanie wspierające regeneracje tkanek (obszary blizn, rozstępy, fałdy ciążowe lub u pacjentów w okolicach złamania czy pooperacyjnego obszaru). Wspomaga resorpcje obrzęków poprzez wspieranie eliminacji płynów bogatych w proteiny z tkanek zewnątrzkomórkowych. Dzięki zwiększonemu przepływowi limfatycznemu więcej antygenów transportowanych jest do węzłów chłonnych, co powoduje wzrost kontaktu antygen- przeciwciała i stymulacje układu immunologicznego. W przypadku stresu czy depresji stymulacja naczyń limfatycznych ma tendencję do zwiększenia napięcia parasympatycznego i zmniejszenia napięcia sympatycznego. Manualny drenaż limfatyczny zmniejsza zastój płynu tkankowego i może prowadzić do inhibicji nocyceptorów, co może być efektywne w przypadku niektórych form chronicznego bólu. Zmniejsza napięcie mięśni poprzez aktywację układu parasympatycznego.
Rehabilitacja ukierunkowana na poprawę stanu pacjentów dotkniętych udarem, urazem czaszkowo- mózgowym i innymi schorzeniami neurologicznymi (SM, SLA, choroba Parkinsona). Ideą neurorehabilitacji jest jak najskuteczniejsze przywrócenie podstawowych funkcji życiowych pacjenta. Chodzenie, ubieranie się, codzienna toaleta czy nawet spożywanie pokarmów w wielu przypadkach jest praktycznie niemożliwe do wykonania przez osobę chorą. Terapia funkcjonalna oparta o nowoczesną koncepcję rehabilitacji ma za zadanie, w miarę możliwości, ograniczyć skutki choroby, zapobiegać nawrotom i postępowi choroby, usuwać dolegliwości oraz przywrócić jak największą sprawność pacjentowi. Dzięki terapii, codzienne czynności są dla pacjentów łatwiejsze do wykonania, chory odzyskuje równowagę psychiczną i w efekcie staje się bardziej niezależny w codziennym życiu.